Alle inzendingen over Francien

Schoolvakanties met warm weer Betekende natuurlijk lekker zwemmen Iedere dag tien kilometer op en neer Zonder fiets was toch even wennen Op het zwembad,naar omkleedhokjes De kleren op de hangertjes gedaan Met een sprintje naar de startblokjes En stoer duikend het water ingegaan Paar uur lekker zwemmen en zweten Heerlijk ravotten en rollen…

Letters worden mooie woorden Woorden worden mooie zinnen Hiermede kunt u mooi verwoorden Wat u voelt voor mooie dingen U krijgt al snel een mooi gedicht Die de bijzondere mooie zaken Selecteert en mooi belicht En u ontroerend mooi kan raken Het woordje mooi zo vaak beschreven Ik weet niet wat u van dit mooie vind Maar ik laat het u mooi…

Ik denk hierover wel eens na hoe ver is de reikwijdte naar geluk Als ik midden in het leven sta zit het misschien wel in een handdruk…

Ook al zijn we amateurtjes We zijn geen onderdeurtjes Wij willen ook verhalen kwijt Daarom zitten we op deze site Hier word je geaccepteerd Dat heeft deze site me geleerd Geen gedicht word afgewezen Je mag gewoon je zelf wezen Samen een gedicht maken Met woorden die je raken In samengestelde eenheid Dat is mogelijk op deze site…

Ze zijn al wat ouder,het dames gymclubje Wel iedere woensdagavond paraat Er wordt wat afgebabbeld en gelachen Het houd ze tenminste van de straat In een matig tempo wordt wat ingelopen Tot de oude spieren warm zijn De grondoefeningen vinden ze maar niks Maar een potje basketballen dat is fijn Ze gaan er dan bloed fanatiek tegenaan Zo fel…

We waren alweer druk met knooppunten Wie veel fietst weet waar ik het over heb Over een route met punten leren stunten Nu wel leuk,maar eerst vonden we het nep Wij wilden fietsroutes met een leuke naam Geen gedoe met knooppunten en kaarten Maar soms volgen we de meute zwijgzaam Nu zijn we geroutineerde fiets gevaarten We flitsen van punt…

Vlinder met je perkamenten vleugels. Schoonheid van natuur. Vlieg maar vrij,zonder teugels. Jouw leven is van korte duur.…

Met lichte tred – loop ik door gesproken zinnen een nevel van zacht gesluierde woorden daalt - als een voile over mijn gedachten waar beelden vervagen voel ik een streling aangenaam - zijdezacht vleugels van liefde door de wind gedragen beroeren mijn hart…

Zomaar een “kopstoot” Die wij aan elkaar geven Freekje mijn “kater”…

Krachten zijn gebundeld samen kunnen we het aan we verwelkomen de dood en bieden jouw leven aan Ik ondersteun je hoofd je gezicht betrekt van pijn nu is het bijna afgelopen het laatste van samenzijn We hebben je los gelaten niets wat op weerstand stuit jouw lichaam wil niet meer het eindigt na 46 jaar door een morfinespuit…

De takken wiegen in een ritme van de wind zachtjes heen en weer.…

Mag ik van je houden zoals ik je heb gekend mag ik me afvragen of je nog aan me denkt Mag ik nog wel hopen dat liefde onuitwisbaar is mag ik je dromend kussen en fluisteren…...dat ik je mis…

Laten we dansen in het licht van de sterren de hele nacht door.…

Gemengd gevoel in mij als we bij het graf staan ik heb mooie bloemen bij en steek een kaarsje aan Ik had ze niet verwacht de vrienden tot ik ze zag hebben eraan gedacht jouw vijftigste verjaardag Bijna allemaal vijftig jaar fijne vrienden lange tijd oudere mannen grijs haar vriendschap zonder spijt Vijftig jaar haalde jij niet toch…

Prachtige vlinder je perkamenten vleugels laten licht stralen…

Liefde is het vuur van ons leven Het geeft warmte en genegenheid In vertrouwen aan elkaar overgeven Genietend van elkaars aanwezigheid Liefde is het vuur van ons leven Zomaar in een lach van een kind Een gedicht aan je geliefde geven Of als je elkaar heel innig bemint Liefde is het vuur van ons leven Voorkom dat het wordt gedoofd…

Door de mens gekapt miljoenen bomen vermoord bloedend Regenwoud…

Mam, de laatste dagen Heb ik veel aan je gedacht Je had het niet gemakkelijk Van het leven meer verwacht Ondanks ons groot gezin Was je wereld erg klein Vooral over je gevoelens Kon je terughoudend zijn We hadden zo graag Een goed gesprek gehad Of had eens geprobeerd Te zeggen,ik hou van je schat Zeven kinderen altijd druk Met wat…

Ik zag een prachtige blauwe vlinder hij kwam net van het bloemenfeest fladderde warrig van hier naar ginder zou hij wellicht dronken zijn geweest…

Wij zussen hebben altijd een workshop zo noemen we het voorlopig maar Pasen Pinksteren Kerst noem maar op we zijn dan weer gezellig bij elkaar We maken dan vier mooie bloemstukken voor vijf innig geliefde mensen hiermee willen we de pijn onderdrukken ik kan geen liever zussen wensen Al zijn we samen door een hel gegaan zoveel verloren in…

Flauw Septemberlicht Schijnt op vermoeide bomen Treft het bronzend blad…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

Ik huil jou tranen voel je diepe pijn kan jou niet helpen om gelukkig te zijn Deze onmacht,is me volkomen vreemd hoop dat je me dit niet kwalijk neemt Kon ik je helpen had ik het gedaan neem even afstand een laatste traan…

Slechts de wind ruist zacht ik omarm je in stilte……… zo’n heerlijke nacht In gedachten zonder pijn grenzeloos genieten……… van verliefd samenzijn Mijn herinnering,onze tijd blijven van mij……………. die raak ik nooit kwijt…

Met gesloten ogen – kijk ik naar de kilte van de grond zo herkenbaar voelt de aarde ik besef nu dat ik al bestond…

Samen met mijn zus en de vriendinnen woensdagsmiddags lekker naar onze plek we verzonnen gekke en leuke dingen het was onze eigen en vertrouwde stek We maakten kroontjes van klaverbloemen om beurten waren we de koningin het koren werd plat door onze schoenen er kwamen spannende gangetjes in. Knolletjes werden uit het veld getrokken aan…

Woorden spelend laten rijmen Rijmen op het ritme van een dans Dansend naar de volgende regel Regels op weg naar een balans Balancerend steeds afgewogen Gewogen op een wijds bereik Bereiken de juiste mensen Mensen, door woorden rijk…

Hoe betrekkelijk is ons leven We krijgen het even te leen Toch blijven we maar streven En haasten ons overal heen We zullen pas echt afremmen Aan het eind van ons bestaan Ons leven daarop afstemmen Zodat we zo door kunnen gaan En als een leven dan gestopt is Niet langer meer in bruikleen Voelen we langzaam het gemis En streven we nergens…

Jouw naam in mijn adem op het kille vensterglas jouw naam leeft voort niet meer uit te wissen…

Een avondwandeling door het bos vogelgeluiden verbreken de stilte voetstappen gedempt door het mos trillend van emoties en kilte…