Alle inzendingen over Grins

de winterjasmijn laat 's zomers blaadjes vallen herfstaankondiging…

gepassioneerd preekt de vos, terwijl de boer zijn ganzen (be)hoedt…

het gebouw straalt gezag uit functionele autoriteit de vriendelijkheid van de portier compenseert de arrogantie van de macht hete koffie breekt het ijs schots en scheef vallen woorden in goede aarde vormen zinnen die verhelderend de situatie duiden drie kwartier later is wederzijds begrip basis voor een stevige handdruk de auto toont…

fel zonlicht verblindt het uitzicht op de toekomst de hemel knipoogt…

de lucht dreigt onweer steekt de kop op de wind wakkert aan de ambtenaar kijkt naar de oostrand vol donderkoppen de koppen in de krant maken hem onrustig hij houdt niet van frisse wind met rode koppen zitten de bestuurders rond de tafel de wind is opvallend het dondert en weerlicht het spoelt tegen de ramen de ambtenaar krijgt…

regendruppels dansen op mijn zomerjas bemodderde voeten stappen in een plas fietser kijkt chagrijnig naar man op zijn pad hond blaft naar eend kater zoekt kat visser ziet alleen zijn dobber jongen roept meisje na: trut, fiets maar gauw verder! meisje lacht en zegt: ja, pa… ik kijk snel weer voor me val over een leeg blikje, bijna.…

het koolwitje vliegt schijnbaar doelloos van bloem tot bloem tot bloem tot bloem…

verrot ben ik van binnen totaal verrot vergaand gevangen in woorden niet in zinnen bestaand kapot ben ik van binnen ontbindend voor de dood aan gedonder voor de lichtflits opkomend na het afgaan verzot ben ik op minnen lief hebben op de korte baan een kus verzet de zinnen de glimlach spiegelt een traan genot zit ook van binnen niet…

het beeld gaat finaal op zwart de mond verstart de ogen staren naar het overlijdensbericht dat ongewenste zekerheid verschaft: R. is dood het geheugen trekt zijn laden open herinneringen buitelen over elkaar voetbal verdringt de vakbond het symposium de partijraad: R. is dood in elkaar gezakt bij het biljart dat decennia eerder bij…

er zitten duizend regendruppels op het raam waarschijnlijk nog meer…

opdringerig vliegt de wesp richting boterham genieten ho maar…

de vertrouwde stem aan de andere kant van de lijn zegt: goéd herhaalt het twee keer ik slaak een zucht de zware steen valt dreunend naast mij op de grond: goéd de dreiging wijkt het leven pakt zijn kans geen Russische roulette of herseningreep: goéd het klamme zweet verdwijnt spoorslags mijn lijf en leden zinderen jubelend: goéd…

wat is natuur nog in dit land vroeg de dichter Bloem. What's in a name?…

depressiviteit is usurperend voor je het weet is het gemoed triest gestemd tranen dringen leed in de botten het hart doet gestoord de maag draait zich om ziet de darmen wanstaltig bewegen vreemde geluiden produceren ogen verwijden starend schouders hangen armen in rouwstand knieën knikken bevestigend de keel dikt buikpijn completeert…

gekrulde blaadjes van de krentenstruik geven hitte een gezicht…

's zomers is de stank van auto's langs de snelweg adembenemend…

de lucht van verbrand vlees komt mijn neus in en uit feest bij de buren…

de atalanta showt zijn kleurenpracht en steekt mij de ogen uit…

tijdloos beleven wij de zomeravondrust agenda ontbreekt…

het burengerucht overstemt de harde wind zomeravondzucht…

om half tien 's avonds is geschreeuw van kinderen een milieu-effect…

de herder laat zijn bloedhonden los en verpakt zon en maan in ruimtepapier de schapen lopen compact op het heideveld blatend het Drents volks- lied Sheep Ahoy ik zit gevangen tracht mijn boeien af te werpen krijg een hand vrij draag water naar zee neem een van de tienduizend tangen sla op een varken krijg een dreun ontwaak gillend…

de puinhoop in mijn hoofd groeit gestaag ruimtegebrek is een knelpunt de hulpdienst moet helaas prioriteiten stellen er rommelt iets in mijn bewustzijn een kapotte tegel wordt pijnlijk uit de puinhoop verwijderd ongeverfd hout ter zijde gelegd het sloopbedrijf is ingeschakeld om de puinhoop in mijn hoofd op te ruimen de grijper krijgt…

de klokkenluider bimbamt de omgeving plat stilte in scherven…

Het verval tekent zich onweerstaanbaar af. Herfst slaat zomer knock out.…

spinnen zijn subtiel ragfijn is de val des doods voor gevleugelden…

de verzamelvlucht van kieviten en spreeuwen vult het luchtruim…

de eerste burger deelt goedgemutst pluimen uit aan brandweerlieden speldt medailles op spreekt woorden van lof gaat cadeaus aanbieden de eerste burger de eerste de beste laakt de chaotische toestanden rond de hulpverlening in Beslan: huilende mensen verwrongen handen de eerste burger keek naar het journaal zag dat het niet goed was wij…

de stem van de storm huilt bij de voordeur tranen vermomd als druppels…

het voetbal heeft mijn hart gestolen maar ik heb het al terug jarenlang zat ik op hete kolen nu lijkt me dat humbug ik rende ooit de longen uit mijn lijf vreselijk zag ik er toen uit (geen hart geen longen) een prachtwijf hielp me desondanks vooruit de tegenstander vloog me in de haren geen kam was ertegen bestand mijn vaders hooivork…