Alle inzendingen over Jan Terlouw

Ik wens iedereen vanaf mijn p.c. een VROLIJK PASEN en als ik zeg iedereen, dan bedoel ik dat ook, zonder uitzondering. Voor blank en bruin, voor dik en dun, zelfs voor vrienden, die dat niet bleken te zijn, hoop ik op een Paasfeest, gezellig en fijn! Dan voor de REDACTIE van deze site incl. De hoofdedacteur, deze man speciaal, wens ik het…

Geef me een pen en wat papier, laat me alleen maar zitten hier. Laat me alleen met m'n gedachten, al 't overige kan wel wachten. 't Enige wat ik wil is schrijven. Dus kan de rest wel liggen blijven!?…

Soms gaan de zaken niet zoals je wilt, gebeuren dingen die je niet verwacht. Vaak is het zo dat je hoopte, nee eigenlijk had gedacht, dat vriendschap vice-versa werkt! Dat dat niet zo is, is te laat als je 't bemerkt! Menig vriendschap is hieraan ten onder gegaan. Dat is triest, maar het geeft wel aan, dat je ten allen tijde heel stevig…

"Gewoon" een diefstal, van "gewoon" een auto, uit een "gewone" showroom, door "gewone" inbrekers. We gaan en blijven, 't "gewoon" vinden, en dat is 't toch ook "GEWOON"…

Moeders zijn... de keukenhulpjes, kinderverzorgsters in 't stulpje, nachtbrakers, cafe-uitbaters, soms ook een echte hondenuitlaters... maar ook... echtgenotes naast een eega, moeders die mee naar een feest gaat. Moeders zijn dus... alleskunners, allesweters, soms ook een beetje betweters, tranendroogsters, waswegstrijksters puinopruimers…

Lange wandelingen, alleen met jou, zonder strubbelingen, warmte of kou. Lange autoritten, samen met jou, zonder vitten, warmte en kou. Lange nachten, alleen en samen met jou, zonder of met slapen, alleen warmte geen kou. De rest van ons leven, met alleen warmte, soms strubbelingen, gaan we gewoon, SAMEN BELEVEN?!…

Mannen zijn het zout der aarde, maar wat wordt daar mee bedoelt? Zijn "ze" dan van een bepaalde meer-waarde, is het dat waar deze uitdrukking op stoelt?…

Wanneer ik soms in stilte mijn kont tegen de krib gooi is dat vanwege pure onmacht! Tegen sommige dingen staan we machteloos.…

Jij bent mijn armen ik ben jouw benen Jij bent mijn geheugen, dat is bij mij "soms" verdwenen, jij stoot je tenen, ik lig in een deuk, daarom blijft onze relatie zo verschrikkelijk LEUK!…

Aanvang, 't doek gaat op, p.c. gaat aan, vastgeketend aan je stoel, klik je internet open. Ellebogen op 't blad, muis in je hand, gedichtensite opengeklikt en als hij openspringt gaan! Je hoeft er niet de deur voor uit, kaartje kopen is er niet bij, verslavend ja, dat is het wel, maar dat maakt niks uit, althans niet voor mij!…

Ik praat tegen je, je luistert niet ik kijk je aan, je ziet me niet, ik zeg, doe 't nou gewoon, en ja hoor, dan gaat ie... DE TELEFOON…

Een hondenleven, zou ik dat willen, 1 dag een hond te willen zijn? De hele dag te liggen slapen, eten als 't me uitkomt, lijkt dat me even fijn? Naar buiten om dat te doen, wat de mensen op 't toilet brengen, alleen moet het dan wel droog zijn anders was ik liever binnen gebleven. Ik krijg een brokje, of een hondenkoekje en kruip weer…

Gewoon, even niks te hoeven doen, wat een luxe, vind je niet? Gewoon zitten in je eigen stoel, niemand die er wat van ziet. En mocht je denken. zo, dat lijkt me wel wat, doe dan wat ik doe, en plof gewoon op je gat!…

Wanneer is iets onzin, als je 't niet gelooft, als het je vreemd voorkomt, als je er nog niet eerder over hoorde, of omdat je het niet wist? Wanneer zijn het leugens, als je ze niet meer gelooft, als je denkt, je kunt me wat, als je het al eerder gehoord hebt, en het allang wist? De tijd dat mensen rode konen kregen als ze stonden te…

Een weekje in Frankrijk, wat is het er mooi, 't is zeker wat anders, dan hier in 't Gooi, maar al die Fransen, die speken zo...Frans, en ik, tja, ik spreek gewoon maar Nederlands. Dus na dat weekje in dat land een stukkie weg, ben ik blij dat ik weer thuis ben. Is 't zonde dat ik dat zeg?…

Ik voel me miserabel, is 't operabel, kan het worden weggesneden, is het een onzichtbaar gezwel? Verdorie nog eens aan toe, 't lijkt warempel wel, of 't minder wordt, terwijl ik schrijf! Zie je nou wel, wie schrijft, die blijft en houdt de moed erin, ja hoor, voor elkaar. Ik krijg weer zin!…

Alle moeders die te vinden zijn op de gedichtensite, voor iedereen die verslaafd is aan dit net, wens ik toe, dat Moederdag, gezellig knus en vooral gloedvol, verlopen mag. Zonder gemopper, zonder gezeur, nee even luisteren nog, een dag per jaar, is de dag van ons, MOEDERS heel speciaal! Want eerlijk is eerlijk, dat zijn we wis en waarachtig…

Gewoon een moeder ben ik, als dertien in een dozijn, maar eigenlijk moeten dat er twaalf toch zijn? Gewoon een moeder met een paar kinderen, waarvan de oudste een zoon is, een zoon met een eigen bedrijf, maar of dat nu allemaal zo "gewoon"is? Lees zelf en oordeel daarna, of ik nog volop met al mijn gebreken in het leven "sta"? Soms…

Een rustige, tevreden vrouw, die nam het niet zo nauw. Ze dacht bij d'r eigen, laat ze allemaal het p... maar krijgen. ik doe gewoon wat ik zelf wil. En weet je wat die vrouw toen deed? Nee, dat vertelt de historie niet, want dan, is er nog iemand die het weet!…

Contact met mijn middelste kind, een zoon, heb ik niet. Zijn opvoeding en opgroeien verliep niet "gewoon", 't Gaf en 't geeft nog best wel verdriet. Tenslotte draag je 9 maanden lang 't joch met je mee. Als alles goed gaat is iedereen, ook ik alleen maar tevree. Met dit kind ging al vrij snel alles verkeerd. Houden van zijn moeder…

Je gaat met sprongen achteruit, een week, soms zelfs wel twee, daar waar je vroeger altijd kletste, druk bezig was met, ja, waarmee, kun je het nu voor elkaar krijgen helemaal niets te doen, gewoon stil om je heen kijken, wel even wat anders, dan vroeger, dan toen. Dit grote verschil is wat me zo benauwt 't is zo'n schril contrast, ik…

Heel soms is moeder zijn geen feest, al zou je wensen van wel. Perfectie in moeder zijn bestaat niet, het is geen spel. Je kunt proberen, ze te "sturen", omdat je zelf ook kind bent geweest. Maar als ze de "verkeerde" kant opgaan, wie bloedt er dan het meest? 't Is een vorm van egoisme, als ze alleen hun eigen straatje schoonvegen…

Geen tijd verspillen, alles moet af, alles moet klaar. Geen tijd verknoeien, op de klok af, nauwkeurig, stipt. Op tijd zijn, altijd, overal, we eisen het van onszelf. De tijd is er ook naar, maar we doen het zelf, we gaan er ook mee door. Je eigen tijd, tempo en indeling bepalen, wie is er voor?…

Voor al die mensen, die gedichten waarderen dat laten zien, door erop te reageren, maak ik dit gedicht. Zij, die dit lezen, weten wat ik bedoel, 'k schrijf de gebeurenissen precies zoals ik het voel. Dat het voor anderen herkenbaar en daardoor een steuntje in de rug kan zijn, maakt het voor mij extra fijn. Natuurlijk is het voor mezelf…

't Regent dat 't giet, 't water slaat tegen de ruiten, maar ik zit lekker binnen, 't noodweer is daarbuiten. Al de plantjes en bomen die 't zolang zonder moesten stellen, verdrinken bijna in deze buien, dat kan ik je wel vertellen. 't Is hollen of stilstaan, telkens weer, te nat, te droog, te warm te koud en dan ook nog onweer. Bliksemflitsen…

Of ze de huur betalen, van 't pand, niet normaal, lopen nog net niet hand in hand, hoe banaal, en bang dat ik voor die mormels ben, catastrofaal, lopen niet in, maar over de val, globaal! M'n kaas, dat vreten ze wel, wat zijn die krengen SUPERSNEL. 't Is ook die snelheid die me zorgen baart, dat supersnelle roven, rennen in volle…

Als geld nou niet gelukkig maakt, doet arm zijn, dat zeker wel? Als ziek zijn tot je kruis behoort en 't zonlicht is te fel? Als zeuren nou eens leuk zou zijn en complimentjes, dan weer niet? Dan hebben we dus niks te klagen en zeker geen verdriet? Dus wat je ook mist of mankeert, 't gaat erom, dat je ervan leert!…

Er was eens een bakker in Henegouwen, die wilde ineens huizen bouwen, z'n deeg legde hij neer en zei zonder sneer, ik ga vanaf nu met stenen sjouwen.…

Na een praktisch doorwaakte nacht, sta ik op om een uur of acht, ook dit gaat niet zonder slag of stoot, daar ik met m'n hoofd tegen de deurpost loop. Gevolg een ei van een bult en als je dacht dat dit het was, welnee, er volgt nog veel meer, ik breek een glas, sta er vervolgens met een voet in, gevolg een jaap van een centimeter of tien.…

Als een vogel in de lucht, vliegen, heel ver weg, duiken, als in een vrije vlucht door dalen, over bergen, oceanen en steden. Landen, pas als jij het wilt, eten als je honger hebt, vliegen, heel ver weg. Als je me onderweg, toevallig dus ziet staan, twijfel dan niet, maar landt dan even en laat me op je vleugels zitten gaan. Dan…