Martinikerkhof Groningen
netgedicht
ze zijn al lang vergeten
notabelen en burgers,
die begraven werden
in voorbije eeuwen
hun resten zijn geruimd
naar de knekelkuil
het kerkhof is nu grasveld
nog voelen wij de rust
achter de Martinikerk
waar oude kastanjes waken
wie hebben hier gelopen
wie zullen na óns hier gaan
de knoestige bomen zwijgen…