zwaar leunt de avond
tegen haar glazen
beschutting
duwt het geluid naar binnen
van klapwiekende vleugels die
krachtig door de lucht snijden
ze vliegen als een zwaard
naar het hart van de stad
laten hun sporen na door
de kronkelige steegjes
van de medina
getroffen bougainvilles
strooien scharlaken tranen
langs haar paden
en…
temidden het bruin der bergen
schittering onder loden zon
op haar lokroep tot over de horizon
miljoenen uit hun schulp
ter openbaring hunner wereld
haar ingewanden opengesteld
consumering binnen haar muren
het hoogste goed der net gehuwden
met menig zaad geplengd
voor ‘t eerst op koud plavuis
onder 't oog van niets gezien
't is daar nabij Medina…
goed is te zien
Gesluierd en in djellebah
eten zij couscous en tajine
Rabat,
Le capital du Maroc
Mondaine stad, evenbeeld van Parijs
Casablanca, doet haar naam geen eer aan
Vuil, rommelig en grijs
Marrakech,
Een sprookje, van duizend en één nacht
Het schaap was het spektakel
Dat had Abdelkader niet verwacht
Fès,
Verdwalen in de Medina…