óok de ogen van Angela worden nat
door alle emoties van dit moment
in gedachten gaat ze twintig jaar terug
ziet zich met al die andere Ossies
dóor de eerste bres over de brug gaan
achter kinderen aan lopen Lech en Gorby
met haar mee van oost naar west
beelden van toen vermengen zich
met rijen vallende dominostenen
voor mijn geestesoog verschijnen…
op elke hoek zijn Ampelmännchen
ze regelen het verkeer in Berlijn
de rode, met zijn hoedje, zegt: Ho
zijn groene broer vervolgens: Go
Ossies wilden ze na de Wende lozen
maar Wessies zorgden dat ze blijven
er zijn zelfs winkels, waar de heertjes
gedrukt staan op tig soorten souvenirs
thuis springt het licht op groen
als ik uit mijn nieuwe…
158
Bezig met laden