Vertwijfeld schrijft zij
lange dagen zonder pauze
sierlijke letters in
dwars gebakken lucht
wijsheid geeft geen steun
en haar pen leunt op lege lijnen
versturen lijmt geen grieven
zelfs het zegel plakt niet
de laatste lichting wordt gemist…
Bij mijn schoongeschreven brief
en kleurentekening van hond
op voetbalschoenen,
een poedel met gekrulde kuif
in oranjewitteblauwe shirtbroekkousen,
heb ik een ongebruikte zegel
(postfris heet dat onder spaarders)
voor antwoord ingesloten.
Daar komt hij aan,
de Post, zijn zomeruniform
lichtgroen, de uitpuilende tas met?
zonder?…