Rits dicht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 
436
436Kom maar
dan vouw ik
jouw angst dubbel
scheur het doormidden
en deel leven
wanneer jij het dan
in dat donkere jack
stopt en jouw handen
gestoken in de zakken
het duister zoeken
misschien, ja heel
misschien vind je
daar dan diep verborgen
nieuwe hoop zonder
dat de rits pijn
buitensluit
ik wandel even
met je mee en
geef je…
Bezig met laden