De onderkoelde bode
netgedicht
De stugge knoppen tergen hem,
de maanbrieven met hoge getallen,
een dreigend en beleefd schelden
op een dik vel, verfraaid met een merkteken.
3
In het portiek heft zij de schouders,
een vrouw met een sierlijk silhouet.
Men waant haar fataal
omdat de minnaars uit bed rollen,
uitgemergeld en vaal en moe.…