Voetlicht
netgedicht
Stemmen verborgen in de boomtoppen,
orgelpijpen van een verdwijnende storm,
bewogen in het krakend ritme
van het uitgewaaide griend,
gerimpeld in het huilen van de wind
en wat men alleen maar hopen kan
maar niet voortijdig ziet, laat het
getijde zich niet foppen door het,
kreunen van de vals gestemde
instrumenten de kraag opgestoken…