Wolkvlokje
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 
247
247Lachend probeert zij
de wolken te raken
springt luchtig naar
een klein briesje geluk
hij schenkt haar onverbloemd
nieuwe jaren zonder jeugd
maar in haar ogen danst
nog altijd de geest van jong
najaarsdagen verlangen
naar een bed van bladeren
een grassprietje en lijnen
hemels met hier en daar
een klein vlokje wolk
de witte bosanemoon…
Bezig met laden