Zomerhartstocht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 
360
360waar het licht van de zon versterft,
waar de vlucht van de avondvogels
ijler, steeds maar ijler wordt
tot een zwart en grillig silhouet
dat danst met zachte pastel,
daarheen vlucht mijn zomer
vol van onvervulde dromen,
mijn lijf verstart, verstijft,
want verloren dooft elke lust,
doodt elk genot, elk verlangen
van het hart, mijn hart…
Bezig met laden