Aan de notenbar drinkt ze amandellikeur.
Terwijl toeter en drankorgel spelen
zingt Remi een fado in droevig mineur
en de anderen spoelen de kelen.
Ene Mimi neemt sisi maar wel met een tic.
'Lalala' lalt ze tussen de slokken.
Nu pakt ze d'r sleutels. Terug in d'r blik
zit ze toonladderzat met de brokken.…
De koperen klamheid van haar liefde
bloesemt over de Agora,
zoetgevooisd fluistert haar adem
mijn naam,
amandellikeur walst
in een kruisloze panty voorbij,
nat is haar knie, haar dij.
Viginia's zegel,
gebroken met vuur, met vaart,
vol van vacante offergaven
waarin verwenst verlangen verteert,
paradeert,
absorbeert,
genereert genot.…