Alle inzendingen over bayens

ik schrik als ik leunend op zijn schoffel vader zie hij zwijgt voorgoed in brons tuurt nu in oude verten…

Bayens Heel licht is het geluk: niet saam te dringen. Een woord is nooit zo licht als 't wel behoort; vleugels die wijd opengespreid zijn, trillen in de lucht, maar afstandsloos van de huizen, waaieren open, in breder vlucht en verdwijnen zonder spoor. Maar het geluk blijft daar aanwezig, al is geen spoor ook merkbaar.…