Alle inzendingen over behanger

Behangen, dat doe ik al twintig jaar Ik knip en plak en maak met veel plezier Uw muren mooi met elke rol papier Geen klus is mij te gek ofwel te zwaar Maar als ik thuisgekomen ben in Vlijmen Dan zakt mijn goede luim ver onder nul Ik ben alleen en voel me steeds een lul Er is geen vrouw die zich door mij laat lijmen…

U mag behanger zijn of bollenkweker Het maakt niet uit, behoed ons voor Henk Bleker.…

Hij werd ook wel lul de behanger, in de (vrouwelijke) volksmond genoemd. Maar voor zijn degelijke vrouw Truus, een ongelofelijk takkewijf, had hij dagelijks een slap excuus, en hield hij alleen zijn poot maar stijf. Toen hij weer eens ergens plakken bleef, kwam Truusje achter zijn geheimen.…

Jawel, meneer Precies als iedereen Op een mooie Pinksterdag Laat ze je alleen Morgen kan ze zwanger zijn 't Kan ook nog vandaag 't Kan van de behanger zijn of van een Franse zanger zijn of iemand uit Den Haag Vader kan gaan smeken En gaan preken Tot hij purper ziet Vader zegt: pas op, m'n kind Dat hondje bijt Ze luistert niet…

wel wachten Al pappend sopte ik mijn kwast In de emmer alvast Wat een geëmmer was dat nou De buren Al stijf stevende hij op mijn behang af Ik kon geen pap meer zeggen Plakken is wat hij wou Een resultaat van grens verleggen Geknipt dat was hij voor achter het behang Het is pappen en nathouden en uitleggen Een leven lang L.U.L .de behanger…

M’n ouwe maten leven niet allemaal meer Je kent het wel Goede bedoelingen, zwak beheer Soms spreek ik hun vrouwen Geen tijd om te rouwen Problemen, alsmaar problemen De jongste ligt de godganse dag op z'n nest te gamen Dochterlief is zwanger van een illegale behanger en altijd gezeik over geld Alsof alleen geld telt Zelf helrood haar…

kan de rechter zich langer Niet beheersen en spreekt recht- Streeks uit zijn gele hart: gij Zijt waarlijk een lul de behanger Die onwaarheid klutst tot levensecht, Beter had men ú gelepeld, gij koekoeksei!…

Er was eens een juffrouw te Tanger Die zwanger werd van de behanger. Ze sprak nogal bleek: “Toen ik neerwaarts keek, Werd zijn kwast hoe langer hoe langer.” Er was eens een juffrouw te Haren Die gek was op kinderen baren. Haar drang was zo sterk, Dat zelfs in de kerk Ze graag met de priester wou paren.…

Zegt ze doodgemoedereerd, wat zit je nou te zeiken, lul de behanger? ik zie toevallig wel die bal in de kerstboom, die bijna van zijn takkie valt maar het kan niet van één kant komen? . © Laurens Windig…