Ontmoeting
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 
387
387Mijn bevinding met je graf
wroet rond in je geboren zijn
spreek de morgen tegen
verzacht je koude wang
keer haar naar de mijne
houdt schuil wat zich kan verliezen
het zien kent geen oogopslag
maar koerst
met een geheime ladder naar beneden
reikend tot de wortelmond
zwanenzang ritmisch sterft
door verstikking
mijn eigen naam verstomt.…
Bezig met laden