kalmte van het water
netgedicht
nog altijd houdt in wankel evenwicht
het kleine bootje mij drijvend
op het grote meer dat leven heet
vooroverbuigend zie ik
in voortdurende beweging
het in- en uitschuiven van mijn gezicht
weerspiegeld in de vriendelijke plooien
van het kalm schommelende water
onzichtbaar varen al die jaren
vele dierbare verstekelingen
-wier eigen bootje…