een kleine eenzame vogel
netgedicht
passer solitarius
vanmorgen voor het eerst monster ik
mijn makker om den brode:
mahonie glanzen de veren en een vleugje wit
na onze sobere communie hipt hij
het tafeltje af en vliegt
naar een hoge boog van walviskaken
daar zit dan op de nok een eremiet
hij tuurt de wadden af in duizend eeuwen
een streepje dichter bij de grote zon…