Euskadi
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 
227
227Je taal bekoort
klanken zo eigen-zinnig
als heksenkinderen
Je groene en rode luiken
staren me aan
vanuit witgekalkte huizen
Rode baretten
vertellen je verhaal
terwijl ezels zwijgen
en hier en daar een hond
de schapen drijft
Zoals de zon de schaduw
van bittere jaren verjaagt
en blauwe hortensia's
de vrede verklaren
aan wie jouw ziel…
Bezig met laden