Alle inzendingen over gemis OR partner OR verlangens

Er was een toenemend tikken in de slaap het gezicht met natte kusjes bedekt Wakker geworden dacht ik aan jou hoe je op me klom, zorgvuldig je gewicht verdeelde me bevrijdde van een langdurige eenzaamheid Al geeuwend de dakramen gesloten In een boek met Griekse mythen gelezen hoe Zeus in de gedaante van een regenbui een sterfelijke vrouw…

Ik vraag haar hoe het is zonder borsten te zijn Zij ademt diep en antwoordt dat het meevalt, wat lichter nu maar dat een tweede overgang haar overvalt in de nacht badend in het zweet Wakker uit haar slaap gerukt vloekt zij "oestrogenen, oestrogenen"…

legt Ook al haar haren telt zij mee voor het kleurrijke in het bestaan jij mag haar doen wat of jij wil zij wil slechts overgave en passie Wie verliest blijft onderdanig knipt zacht geworden nagels na het bad mag de hele afwas met de hand doen keuken corvee voor een eeuwigheid of twee Na het afdrogen mag je haar blussen als haar verlangens…

De ontbijttafel had je klaargezet onderzetters, borden en eetgerei Ik ging even zitten op jouw plek wij hadden de wereld in twee gedeeld Jij sliep en ik dacht aan poëzie hoe ik uit kon drukken hoeveel en waarom met de smaak van wijn, walnoten en gorgonzola in de mond Ik hoorde iemand hoesten en liep naar boven, deed mijn kleren uit verloor…

Vers uit de oven de geur van brood en koffie uit een mok de ochtend kan niet meer stuk Wentel me in de uitwerpselen van geluk met zekere tevredenheid God schiep de dag en de mens wordt geboren en raakt verloren in het vinden van de nacht waarin maan en sterren blinken verdwijnen uit het zicht Een gedachte reist sneller dan het snelste…

Je blijft verrassen ondanks de moeilijke tijden misschien juist daarom Alsof iemand uit zijn door cellulitis, sinasappelhuid aangetaste vel kan stappen Eindelijk al je parten kan ik zien en delen De dunschiller glinstert in jouw steriele hand vederlicht begint het strelen Van mijn lippen vallen druppels sap op de grond in een oogwenk…

Mocht ik na mijn verscheiden nog eens komen in jouw dromen stappend uit mijn woordenstromen als een kind dat leert lopen dan hoop ik dat jij mij herkent aan mijn neus en ogen Zo niet, kun je mijn stem horen in het ruisen van het koren het waaien van de wind in het breken van de golven op de brekers aan het strand het schreeuwen van de meeuwen…

Opnieuw op zoek gegaan naar de bron van eeuwig leven gevonden deze keer Vervallen fontein en het water verontreinigd door landbouwgif vergane glorie en grandeur Een beek stroomt naar een rivier op weg naar zee zoet water verdwijnt in zout verdampt en de wind draagt de wolken mee tot zoete regen valt en vindt zijn doel gefilterd door…

Het overvalt me iedere keer bij de deur die opengaat het tafeltje met een foto de bloemen in een vaas een kaars die opflakkert. In luisteren was jij goed Jij hield van positief terwijl ik sprookjes deed van Roodkapje en de Wolf de Wolf en de Zeven Geitjes. Jouw sympathie had de wolf die jammerlijk verdronk met stenen in zijn buik maar…

Het leeft en huivert, een klagen zonder zich uit te kunnen spreken leed een blanco bladzij van jouw kleed zich lezen laat op deze stille dagen Een zeilschip vaart sloom voorbij wij liggen op het nog warme zand ons wacht geen verre overkant slechts eb en vloed en dood tij Jouw blik beroert een verdriet grijs als de maan in de nacht koud…

Kijk, zeg ik en wijs naar de open plek wij tussen de bomen Twee eekhoorns spelen met zonlicht overgoten jij fluistert niet want de koude zal komen jouw hart klopt zichtbaar in hun kelen…

Nauwelijks nog het gezicht herkennen, verschrompeld in de dood, bleek en koud als ijs, lange haren ingekort Voorbij droefheid en pijn het lichaam achtergelaten de ziel vindt zijn plekje wel tussen hemel en hel Misschien even terugkomen als een voor- of achternaam valt in een gesprek, genoemd in boek, tijdschrift of krant…

woorden sprekend lippen die zich vormen naar klinkers en consonanten in een onbekende taal ogen weerspiegelen de betekenis van vorm en staven stem totdat de woorden vallen in een zilveren schaal het is alleen maar een droom met haar hoofd tegen zijn schouder luisterend naar het geluid van verre trommels…

Nu de schaduw grijpbaar wordt zich vangen laat in mijn handen tussen de vingers wriemelt vrijheid van het licht zoekt Maakt zich in mij een voelen los dat liefst als blad uiteen valt verteert en zich vindt in sporen weggeblazen en gedragen door de wind…

Dat je mooi kon zijn als een zomermiddag maar herfst komt met rijpende appelgeuren regen trekt nat in onze droge kleren verdrijft van het gezicht de bronzen kleuren Het land verlangt naar zachte sneeuw en ijs om de wortels van 't leven te beschermen de wegen tegen schade te behoeden kracht in trage sappen te laten schuilen Maar jij bent…

De plek is gebleven maar jij bent opgelost spoorloos verdwenen Zelfs de braamstruiken met hun scherpe doornen herinneren zich jou niet meer In de holte van een boom groeien drie paddenstoelen in de bast daarboven, gekerfd een hart en twee namen hoog boven het hoofd gegroeid niet meer te lezen De warmte van de zon is onder je vleugels…

Den Haag (stedengeur) Haagsche Kak schijnt erger te zijn dan het twijfelachtig gebak van die naam, dat trouwens alleen in Den Haag te ver- krijgen schijnt te zijn. Alleen Haagse hopjes zijn alom in den lande te koop net zoals Indonesische koffiesnoepjes die iets zoeter smaken in de schaduw van de toren van de Grote Kerk op een regenachtige…

dronk thee in doorzichtig porselein sierlijk met de pink omhoog in de lucht geurtjes van jasmijn jij slurpte, glimlachte verlegen zo kom ik jou nog steeds tegen denkend aan jou, de ogen sluit reden geef en daarom mij uit jouw stem blijf horen in de regen druppels, die ons namen geven…

Ergens valt een bom, een blindganger op een huis door het dak, maakt een gat in de vloer, blijft steken Verbaasd kijkt een gezin omhoog angstig en met schrik in de ogen. Een wonder is geschied tussen hemel en aarde, want er is meer dan geluk hebben en geloven: de allergrootste kracht in het kleinste gevangen in een uranium atoom. Haastig…

Nu zij weggaat neemt zij de dingen met zich mee Een steun voor het lijf een kruk die in de oksel geschoven ontlast en het lichaam zo rechtop houdt Hij zucht en begint met hamer en beitel in de hand het scheppen van een beeld dat overeenkomt met vuur dat schaduwen werpt van een onduldbare werkelijkheid…

Pijl en hart gesneden in de bast daar doorheen de letters onbeholpen groot “U I T” en nog wat initialen De boom ruist met zijn bladeren draagt de namen van een toekomst eens doorvoeld en voorspeld Het bos maakt geen bezwaren, het is winter en in de koude nacht dansen de dryaden in mist en sneeuw gehuld In hen passen de waanzin van onvoltooide…

Bij haar volle verstand besloot zij met enige hulp van een man moeder te worden van een kind en zij kon het wel alleen af. Een vent wordt een storend element dat de baas wil spelen in de tent Zo blijft zij meester in het huis groeit zij steeds meer uit tot thuis…

pijn: De eenzame fietser van Boudewijn de Groot, De Noordzee van Jacques Brel en Sammie van Ramses Shaffy, want er is altijd één die onmetelijk van je houdt Voorbereiding voor afscheid 3 Mijn oudste zoon Lysander en Jasper mijn jongste zullen het door mij geschreven afscheid voorlezen Een verhaaltje over mijn rol als vader en partner…

Spinrag voelen bewegen tussen twee objecten het zal de wind niet zijn, sneeuwvlokken jagen Een woord weglaten als wier en kiezen voor wiens vervolgens studentes veranderen in studenten Laat het begin nu maar, het zaaien van pompoenzaad de duiven van het veld verjagen en wachten tot het groen de lemen aarde kleurt de zon langer…

Jij maakte een selfie op een golfbreker schuimspatten in vlokken omhoog jij leek uit alle macht te schreeuwen Maar ik kon je niet verstaan, hoewel met mijn middelvingers in de oren kwam jij via de neusgaten naar binnen Daar stoffeerde jij mijn holtes en bijholtes met een hoogpolig, sneeuwwit tapijt van aaneengenaaide ijsberenvellen…

Een kus zijn en niet meer weten lippen rond en getuit smekken aan een onderlip terugslag van vergeefs gebeuren. De zin ontbreekt verklaring in een fles met schroefdop boodschap luchtdicht afgesloten na opening beperkt houdbaar. Ongebroken dobberen met wat drijft hier valt nog iets van te maken oogsten waar zoveel van is liefde en verbondenheid…

Twee jaar lang het jongste geheugen noemen wat is er eigenlijk gebeurd in 730 dagen rafelig en merendeels vergeten steeds minder waarheidsgetrouw want het brein is een blokkendoos wordt meer en meer uniek bizar in al zijn falen en gebreken…

De dames Sluik hebben blosjes op hun ronde appelwangen hun ogen staan op ver, zij kijken als een rijtje pimpelmezen naar links en rechts, op en neer Als hun ogen elkaar treffen plooit een automatische glimlach mondhoeken omhoog, zij dromen zich rond en het is niet uit te maken wanneer de reis ooit begonnen is Zij trippelen op hoge hakken…

Wilde lichaam met ziel erbij maar had genoeg aan een huis een loopbaan met toekomst en allerschattigste baby’s Zij kreeg het allemaal wilde nog meer dan dat want het huis werd ouder evenals lichaam en ziel De baan bleek beperkt houdbaar de baby’s werden volwassen haar lege plekken gevuld met een troostende botoxspuit…

In de schemering de avond valt met grijs notelaar verzamelt schaduw meer en meer om zich heen Haar gezicht straalt licht ik mag hierbij aanwezig zijn om te zeggen dat zij mooi is Zij antwoordt met nu het donker wordt al het lelijks in ongezien verdwijnt zij verblindend uit mijn ogen schijnt…