Ik smijt mijn pet af
Ik huil zonder iets op mijn hoofd
Bijna iedereen was me vergeten bij kerst
En ze hadden me vanalles beloofd
Het deed me pijn het deed me pijn
Maar wie laatst lacht lacht het best
Dit jaar nodig ik iedereen uit
En hang ik een gevelkerstman boven mijn ruit…
Ik ben in de put van de nazomer en mijn hart
aan het uitkijken naar de komst van mijn held
de enige echte veel gedupliceerde Gevelkerstman
De wereld is één grote toep
met vanille, mokka, banaan en nootjes
Ik voel mij een vibrerende garnaal
in het zonneke van de schaduw van mijn
communiebank die ik afgeluisd heb
op de vogelmarkt…
HET AFSCHEID
Ik ga er mee stoppen
Ik ga lekker op atletiek
En ga mijn lichaamsdelen trainen
No more sweet poems
voor goed voor altijd voor even
voor mijn fans voor mijn moeder
voor de kindjes voor de oudjes
voor de winkelketen De Spar voor nu
voor later voor een ander voor altijd
Dag lieve mensen
Daaaag Doeegh…