Alle inzendingen over greta

Een mistige Allerzielen gehuld in treurnis en tranen zoeken wij verwante namen van hen die ons nog bezielen zij die ons zijn voorgegaan hun afdruk hebben nagelaten liggen onder een steen begraven waar wij nu biddend voor staan een steen die mossig begroeid tussen ‘n gazon dat pas gemaaid met rosse herfstbladeren…

En wandelend langs een pad van rozen voelde ik ’t ritselen van een vleugelslag een engel die naar mij was toe gekomen toonde mij waar ’De tuin van liefde’ lag onder ‘n gouden prieel liet hij mij binnengaan waar ik verblind door een schitterend licht -mij opeens voelde met witte veren staan- keek ik in de liefelijkheid van Zijn gezicht…

Haal nog voor de herfststorm woedt de mooiste oktoberrozen uit de tuin zoek ergens een schaduwhoekje op waar sedum bloeit met witte of roze kop voeg de trosjes met de rode rozen samen omlijst met groene koningsvaren tot een geurig herfstboeket waarin je zon en licht voor een lange winter schikt. moge ons hart eenvoudig als dit tuiltje…

Als dagen en nachten in elkaar zijn geweven geen enk’ le lichtstraal nog d’ aarde raakt en eenzaam onder de sterren wordt gebeden terwijl zij aan ’t sterfbed van haar kindje waakt. Raak niet Heer, aan het kostbaarste in m’ n leven mijn bloemetje dat U nauwelijks bloeien liet alle aardse bezit mag U van mij ontnemen behoed mijn kind dat U naar…

een zwarte nacht van bloed, angst en tranen vluchten de mensen door deuren en ramen knallen de kalasjnikovs als vuurwerk voort wordt over de wereld d' angstkreet gehoord wordt Parijs ooit nog die mooie stad van licht of hangt daar nu blijvend het terreur gezicht wordt Parijs ooit nog die prille stad van liefde waar haat plots harten tot in…

‘k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien die door de laatste zonneweelde zijn gevoed hoe vuurrood de hanggeraniums nog gloeien ‘ k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien tot de Tuinman straks alles weer gaat snoeien brengt een speelse vlinder zijn afscheidsgroet ‘k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien die door de laatste zonneweelde…

De maansikkel maait de zieke zomerblaren in najaarsnachten.…

men moet zijn verdriet kunnen delen hoe moeilijk het is om erover te spreken of het soms een ander hart kan breken toch zal gedeelde smart vlugger helen een luisterend oor kan wonden strelen of de scherpste kanten zacht afbreken men moet zijn verdriet kunnen delen hoe moeilijk het is om erover te spreken toch is er angst dat je geklaag…

in een bergweiland waar ik ging zonnen bruiste een waterval van eeuwen achter mij iemand had boven mij een lied gezongen een lied van vrede klonk hier heel nabij waar in groene weiden de klaprozen bloeiden en Abraham met zijn kudden ooit kwam voorbij hier kon mijn ziel in alle stilte naar U zoeken nooit wenkte de hemel van alle zijden zo dichtbij…

Ik zag haar Ietwat gebogen gaan al zoekend langs de rosse beuken van ’t oude kerkhof naar een naam… plots bleef ze staan en tastte met een gerimpelde hand over de letters van een kruis dat was het graf van haar zoon de verf was afgeschilferd en het onkruid stond welig tussen de zoden verwilderd en gaf de indruk dat het lang niet meer…

Blijf bij ons Heer als het avond wordt en wij angst hebben om achterom te kijken er is teveel lijden, teveel onverwerkt verdriet blijf niet langer die Vreemdeling achter ons maar kom heel dichtbij en maak u bekend spreek ons met liefde aan en leer ons verstaan wat u met uw woorden zeggen wilde zit met ons aan voor het avondmaal wij hebben behoefte…

dagen die moede ontwaken in lage witte nevels die lang blijven hangen over de winterse akkers over de middag glipt soms de zon even door de wolken om plots weer te schuilen achter een regenbui alles in de natuur wordt stervensmoe en neemt afscheid van de laatste herfstdagen de bomen lijken op naakte skeletten in de schemerende avond…

De laatste maand december met moede dagen kort en koud zoeken naar genegenheid en warmte in iemand die innig van ons houdt. Liefde moet ons blijven dragen doorheen een sombere tijd van storm, sneeuw en regenvlagen tot het licht van Kerstmis ons bevrijdt. Ontwaken in een wereld van wit met hart en ziel die reeds geklaard op het nieuwe jaar…

Zij heeft gebeden met stuwende kracht boven haar werd ijzig gezwegen een rauwe kreet verdrinkt in de nacht. Haar tranen als passiebloemen purper en zwart die alle licht op aarde verdoemen als elke hoop op leven ontkracht. Onkruid dat te snel gaat kiemen hoe vaak en hoe vlug men ’t ook wiedt. steeds gaat het zich veelvuldig vernieuwen…

de kou laat zich buiten reeds scherper voelen al schijnt de winterzon mild tegen het raam wij steken op de krans een tweede kaarsje aan ons verlangen naar het kind blijft maar groeien wij beginnen de weken en dagen af- te- tellen zoals de maagd die haar kindje blij verwacht zal het komen in de morgen, dag, of in de nacht komt straks een engel…

als de nacht blijft hangen tot ver in de morgen rijst groter ‘t verlangen naar ‘t licht dat nog verborgen maar nieuwer dan ooit zal verrijzen uit ’t oosten Een Kind met liefde getooid dat ons komt vertroosten met engelen die zingen en spelen op hun schalmei de duistere nacht verdringen voor jou en voor mij… daarvoor is ‘t wonder…

Jozef ’t is geen nare droom die toestand van Maria is niet gewoon toch treft haar geen enk’ le blaam Het Kind dat zij draagt is in Gods naam haar enige Zoon Jezus die zij zal baren moet u ook in ‘t hart aanvaarden die taak heeft God u opgelegd naarstige timmerman toegewijde vader zo werd hij sint Jozef afgebeeld…

Zijn boodschap brengt de vrede aan voor de mensen van goede wil laat niemand in de koude staan als dagen donker zijn en kil Zijn licht zal over ons stralen Zijn liefde zal warmen ons hart Hij zal onze weg bepalen ons lichtbaken zijn op kerstnacht!…

‘k loop door fel verlichte straten onder d’ ijzige blik van de wintermaan terwijl de sneeuw slaapt op de daken zie ik van ver ’n stralende sterre staan hier en daar ontwaar ik nog mensen die als ik, verlangend zijn op weg mijn hart is boordevol met wensen die ik straks voor de kribbe nederleg zovele zielen staan in de barre…

Het kerstfeest wordt weeral sedert weken met groot enthousiasme en zorg voorbereid. alle kerstshows en etalages rondgekeken worden de taken strikt onder elkaar verdeeld. ’t Wordt d’ eerste vraag : wat gaan wij eten? opgevuld kalkoen met truffels, of een konijn- kunnen wij soms geen fijner dingen uitproberen op kerstavond moet ‘ t echt gastronomisch…

wij gaan vele kaarsjes branden voor vrede in oorlogslanden vluchtelingen die op zoek zijn naar de warmte van Zijn aanschijn gaan zij hun tentenkamp vinden in die koude winternachten komt de Ster hen daar verblinden met het licht van nieuw verwachten…

Al had Maria geen kinderkamer voorbereid geen lakentjes met Jezus naam op geborduurd zij droeg haar kindje met een innerlijke fierheid al had Maria geen kinderkamer voorbereid zij was voor haar Kind één en al gedrevenheid Gods liefde had haar boven alles aangevuurd al had Maria geen kinderkamer voorbereid Jezus naam stond diep in haar hart…

Van het oude jaar naar het nieuwe jaar is een tijdspanne om oprecht te bezinnen wij kunnen aan niet nieuws meer beginnen en leggen onze goede voornemens klaar de duur van ons leven is heel kostbaar wat voorbij is kunnen wij niet herwinnen van het oude jaar naar het nieuwe jaar is een tijdspanne om oprecht te bezinnen verlangend…

Tussen Kerstmis en Nieuwjaar even tijd maken voor elkaar met familie, vrienden en de buren genieten van de feestelijke uren bij een glaasje bubbels en wat hapjes is het tijd voor de leukste pakjes met de beste wensen voor het komend jaar worden de duistere dagen weer zonneklaar!…

De oude dagen klagen die de ballast van een voorbij jaar dragen lief en leed wordt straks met een gouden strikje omhuld nog eventjes geduld wij gaan geluk en voorspoed wensen met kusjes en geschenken een deur wordt straks dicht gedaan wij mogen op nieuwe wegen gaan.…

Een jaar waar wij naar hadden uitgekeken ligt weldra weer als een verre herinnering dagen die wij nooit meer willen vergeten andere waren soms doelloos en zonder zin toch is iedere dag ons als geschenk gegeven waarom maken wij er dan geen feestje van ook op aarde is een stukje hemels leven als wij kunnen meewerken aan Gods plan laat ons…

De nieuwjaarsklokken luiden blijgezind over een dorpje dat in slaap is verzonken de verstilde straten zijn met confetti getint waar in de nacht gefuifd werd en gedronken we worden wakker in een gloednieuw jaar om verder te schrijven aan ons levensboek een vernieuwde…

‘t Is wintertijd! De deuren gaan vroeg op slot! en gordijntjes dicht, als ‘t vriest achter de ruiten. Ik drink warme thee en zet zachte muziek op ’t is wintertijd! De deuren gaan vroeg op slot! ik neem ‘n boek dat ik lang geleden eens kocht om mijn dag in rust en schoonheid af te sluiten. ’t is wintertijd! De deuren gaan vroeg op slot!…

Januari de somberste maand van het jaar als de wolken somber en grijs hangen geen tekens verschijnen van het voorjaar om naar een bloeiende lente te verlangen wij kunnen alleen binnenshuis genieten knusjes bij de haard, met een thee of wijn ons lekker in een goed boek verdiepen of met gans de familie gezellig samen zijn januari is nog…

Jij klein wonder dat ons raden laat al zo bijzonder dat je niet meer uit onze gedachten gaat. Je belooft te komen in een roze of een blauwe droom jouw wiegje staat al op een troon Een engeltje is reeds aan het waken en zal je met Zijn rijke zegen door het leven blijven dragen. Wij gaan je met liefde omringen nu je ons hart onverpoosd…