Ik zit op mijn balkonnetje
En geniet er van het zonnetje.
Op de straat aan de overkant
Lopen twee mensen, hand in hand.
Het vertedert mij als ik er naar kijk;
Ik denk wat zijn die twee toch rijk!
Ze zijn al oud en schuifelen voorbij,
Nog samen, zij aan zij.
Wie weet al jaren bij elkaar.
Ook al was het soms wel zwaar.
Maar geluk had de overhand…
Naar aanleiding van de Internationale Minnaressendag
13 februari 2015
Ter ere van te losse huwelijkstrouw
wordt heden Minnaressendag gevierd.
Het gaat dus om het vrouwtje naast De Vrouw,
die in een vreemde sponde wordt gekierd.
~In bed is hij nooit warmer dan handlauw~,
denkt zij ~die man van mij is uitgestierd.…
Sriviaya
Kwam ooit een blanke doekoen
In de rimboerijke ruigte
Traag en breed doorsneden
Woeste kali's van Noord-Atjeh
Over hellinghoge kustweg
Vallend puin door dynamiet
In de oksels van de goenoeng
Reed een mokum-man van Blanda
Storm bij een zonsondergang
Parties zonder partnerruil
Draag wel degelijk zijn genen
Bedriegelijke huwelijkstrouw…
- Klaarblijkelijk nam zij 't niet zo nauw
- met liefde, seks en huwelijkstrouw,
- ja maar, en dan nog met een vrouw!
Oh, 't is bijna niet te geloven,
wel, heb je ooit van je leven!
Haar had je zo, zonder biechten
de communie durven geven.
- Ja, maar hij was niet aan z'n proefstuk toe.…
Met huwelijkstrouw nam jij het niet zo nauw:
je liet je beduidend vaak scheiden:
(en soms kwam de dood voor je vrouw al te gauw).
Voor sommigen was je een “heiden”.
Eerst was je trouw aan de Moederkerk
en hoorde je bij Karel’s kliek.
De jacht op ketters was je werk:
hun godsdienst was toch ziek?…
¨
Zij, gênant geknik, tik op bil, aai over bol
schuinlachend mij aanziend, grootoog-strelend
Ik, ongemerkt gloeiborstig, hart overvol
Zelfbeseffend nooit meer, haar gedachten delend
Hek-geleund, weer praten met blond en blauw
moederwarmte zuchtend "nog èèn keer vroeg op"
Ik… lijdzaam knikkend, …ach huwelijkstrouw
oh Amor, wat haat ik…