Regendruppels kennen we,
schaduwen van wolken,
die door het leven schuiven
verrijkt konfijtte vruchten die
en worden gegeten met
of zonder bij – of nasmaak
steekt de vingers uit de mauwen
vult het bitter de dorst tot aan de lust
brengt het vuur tot aan de schenen
voedt de kleuren die zijn ontloken
voor elke onbezwaarde bloem zijn…
Op het moment dat
ik jou zag
won je gelijk mijn hart
en intens is de wens in mij
om ook altijd nog
al is het diep van binnen
dat onbevangen kind
te mogen en te blijven zijn
laat me dagelijks
mijn fluister zo beginnen…
alles heeft zijn tijd
het liefhebben
en de herinnering
nu de dagen lengen
verzacht herkenning
stil mijn pijn
begrip sijpelt binnen
- mijn god, daar heb ik
jaren over gedaan -
zie je wel dat geduld
vertrouwen schept
in een toekomst ?…