Alle inzendingen over jongentje

sterven mensen worden sferen stram realiteiten geboren en als bevroren in tijd raakt het jongentje verloren…

Op net zo’n regenachtige koude nacht Legde jij je hoofd heel zacht Op mijn warme schoot Voordat je me in je armen sloot Op net zo’n regenachtige koude nacht Verklaarde jij me je liefde heel zacht Je trilde als een jongentje van acht Toen je die woorden haperend uitsprak Nu fluister ik je naam heel zacht Het gemis is tien keer groter dan…

Hij houdt me bezig de peuter in een graf in Halifax Canada; slachtoffer van de Titanic, volgens z’n DNA het Finse jongentje Eino Viljama Panula Finse moeder met vijf kinderen gaat niet met Eino in de sloep zonder haar voltallig gezin; ik verplaats me in een drama waarin de dood bevrijder is ik voel dat angsten hersens malen ruk me los…

Terwijl de moeder aan ’t bidden was, Terwijl het meisje haar briefken las, Terwijl het jongentje reed en liep, Terwijl het wicht in zijn wiegsken sliep, Daar verre, in ’t vreemde verwoeste land, Verlaten, langs een eenzame kant, Met doorboorde borst En hijgend van dorst En de nagels geprent in ’t bevrozene veld, Daar lag de vader…