ik voel me al lang
geen stuk drijvend zwerfhout meer
zwalpend in een verdelgende zee
ik hoef me niet langer meer
vast te klampen aan woorden
als reddingsboei
niet meer sinds jij er bent
geruisloos bijna
kwam je in mijn bestaan
vormde de windstilte
na jaren lang storm
nu rest ons samen
vaste grond en warme nabijheid…
Een parel
wat dof in haar schelp
Al jaren dobberend op de levensgolven
spoelde bij mij aan
Haar warme gloed
deed bij mij een vonkje ontstaan
die oversprong
en ze begon te stralen
Ze is zeldzaam
èèn met karakter en een naam
Zo is er bij twee
weer nieuw leven ontstaan
Een parel vinden op je pad
een ongeloofelijke schat…