de hunkerman
hartenkreet
gevoel voor eigen richting
van ’n liefdespad
dat was
waar ’t om ging
wat hij niet had
zijn tred
was onmatig
vast regelmatig
het zat vast
onder z’n pet
geluk hoe wel
gevoel was kwel
als niets hem
nader bracht
naar teder zacht
de hunker naar liefde
‘n averrechtse weg
hij dacht het is maf
dat het nu heldert
maar ik zet m’n pet…