geest wil ze
omhelzen, vasthouden, nooit vergeten
hoewel deze lippen koud zijn, gevoelloos,
deze armen haar niet dragen, deze ogen
niet kijken, maar staren, leeg en dood
in verlangen proeft ze een warme huid,
laat haar lippen dwalen en verpozen,
luistert dromend naar een stille kreet,
ze werpt het koude laken van zich af,
voelt de kille nachtkou…
winterstormen ten hemel
het wad stuiptrekt in
gekromde stromingen
het schuim kapseist ongenadig
van einder tot einder
onder een wolk van meeuwen
verwaaien duinen in
werveling van winden
zwaar kreunt de zee
in huivering van nachtkou
diep donker spiegelend
in deinend water
foto Friese wad bij de Westhoek…
Ochtend lief, ik wil naar buiten
Er is werk te doen daar in de tuin
Het is niet meer zo druk met bijen
De nachtkou heeft de klok geluid.
Vorige week vlogen er nog bladeren
Maar vandaag is ze stil de wind.
En rood de klimop
En groen de kleine vliegende bladluizen
Met z’n allen opgeschrikt
Door mijn gewroet in de struik.…
638
Bezig met laden