de wandel
droop de hemel
alles duister
verwaaide luister
zong stil verdriet
een droevig lied
onophoudlijk in coupletten
soms hield ik stil
dan hield het even op
het was te kil
om te blijven staan
pas na een sanitaire stop
een poep een scheet te Petten
met in de hand een bakkie pleur
kreeg het bestaan weer kleur
in het voorbijgaan een pakkerd…
Bliksemschicht schiet door dicht getrokken
gordijnen van zwaar beladen kolken
wolken pakkerds treffen in`t aangezicht
schokken smeltwatervallen langs haar lijnen
Regenbui drijft over als een sluier prevels
schuin afgeklonken aan rondingen einder
verschijnt er grijs gezonden een ara in rui
nevelmotjes fladderen van onder tot kruin
Zon breekt…
Bliksemschicht schiet door dicht getrokken
gordijnen van zwaar beladen kolken
wolken pakkerds treffen in`t aangezicht
schokken smeltwatervallen langs haar lijnen
Regenbui drijft over als een sluier prevels
schuin afgeklonken aan rondingen einder
verschijnt er grijs gezonden een ara in rui
nevelmotjes fladderen van onder tot kruin
Zon breekt…
Precies, mijn vrouw, zij poedelde blij rond,
trok mij er bij nog voor ik het voorzag
en gaf me toen een pakkerd op de mond
en jubelde: ~’t Is Wereldknuffeldag.~…