Perkpolder
netgedicht
De meeuwen zijn als
laatste vertrokken
(Tragischerwijze het
vissen verleerd)
Hier stak men de handen
uit de mouwen,
hier zwaaiden vrouwen
een afscheid
dat pas veel later zou komen
en toch altijd te vroeg.
We hebben niet genoeg
gebeden, klonk het in de kroeg.
Maar ook die geluiden
verstomden, ondertussen kruipt
het onkruid over…