PROSPERITEIT
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 
169
169De hemel hangt ontroerd
Boven novemberweide
Ik wijk niet van zijn zijde
De doodsdrift is ontvoerd
Met peperkoek gevoerd
Niemand kwam tussenbeide
Zij kreeg een vrijgeleide
Die knibbel knabbel koert
Ik voel me, hemel, zo content
En kijk u zielsgelukkig aan
Skeletten vol ontbladering
Staan met mij in omkadering
Van grenzen in een nieuw…
Bezig met laden