Op koers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 
110
110Ik vermeng me met de geur van persoonlijke lucht
waar een stroom van achtervolgers
fluisterend waaiend in mijn richting
en het aanruisen van hun aderen
mijn schuilhoek verdroogt
al was ik te lang in het zonlicht geweest
onvoorstelbaar hard
roept de werkelijkheid om genade…
Bezig met laden