Een routinegebaar:
binnen zeventien jaar
heeft ze zeventien telgen gekregen.
Dat ze weduwe is,
voelt ze als een gemis,
want de huismanhulp blijft achterwege.
Op een huw'lijksbureau
zegt de vrouw: 'Ik hoop zó,
dat ik snel een trouwlustige vent zie.'
De bediende daar zegt:
'Ik voel zélf voor de echt'
en omzeilt zo een trouwadvertentie.…
Ze vertoont een routinegebaar.
In de huwelijksboot
wordt het kindertal groot.
Ze bevalt minstens éénmaal per jaar.
Dan uit d'r vriendin Dominique
op d'r massaproductie kritiek,
waarop Saar reageert:
'Daar is niks mee verkeerd!
Ik ben rooms, dus ik vrij katholiek!'
Dominique zegt: 'Wat doe je toch vinnig.…
Het betrof een routinegebaar.
Het feit, dat ze telkens weer trouwde,
was iets, dat een ex-maat berouwde.
Zo zei hij van haar:
'Ze vermant ieder jaar;
't is een vrouw, die geen maat weet te houden.'…