De schreeuw
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 
359
359Met een hart vol achterdocht
staat hij op de brug
leunend op de balustrade
Vecht hij tegen wanhoop
terwijl de avondzon het golvende
kronkelende landschap kust
O hartstochtelijk
vurig schouwspel, vulkaan Krakatau
De schreeuw, O rode lucht met gouden gloed
Stroomt kokend bloed
het duizelig gemoed…
Bezig met laden