Vervelling
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 
219
219in de lente vervel ik
verstijfd en verkild
kruip ik voorzichtig
uit het winterhol
sissend schuifel ik
onder de warme zon
oude huid ligt overbodig
in schilfers, achter mij
ik rol mij lenig op
ben mijn slangendroom…
Bezig met laden