Alle inzendingen over spookstad

Zo dicht was de mist je kon het snijden met een slagersmes door de wonden ontglipte de stilte liet geritsel na gekras gesmiespel gegrom van turbines…

Schaduwen spelen Een eenzame voorstelling Voor lege geesten…

Nog steeds de trots van Zonnekoning Poetin Maar Sochi kost, al is het nog niet klaar Ruim meer dan alle Winterspelen bij elkaar Want smeergeld, ja daar is de clan vrij goed in Twee weken lang een klatergouden fort Dat na die tijd een dooie spookstad wordt…

achteloos alwetend zijn ogen grijs nietsziend stapt hij door de spiegel heen het blinde kind van licht maar juist in zijn gesloten blik ligt wat wij niet weten als spookstad uitgestorven stil die ruimten van herinnering langs het bevroren dromensnoer wordt nu de nacht zacht afgeteld…

Soms als het nacht is de straten verlaten Alle lichten gedoofd niemand om te praten Dan vrees ik wel eens dat er geen morgen is De lucht zwart blijft gehuld in droefenis Mensen blijven slapen en vogels sterven uit Blauwe wolken verdwenen in een stad zonder geluid Planten staken hun zuurstof geen passie meer geen lust Een Spookstad…

Niemand is hier achter gebleven het lijkt wel een spookstad zo nu en dan durf jij nog te dromen? kan jij dat nog aan? Moederziel alleen achter een raam in een te kleine kamer bovenburen aan het verbouwen je hoort alleen een hamer.…

Straten zijn volgelopen Lijken drijven rond Overal wordt geschoten Er zijn meer doden dan gewond Door het vele water In New Orleans Bendes voeren oorlog Ellende overal Dat dit zo snel gebeuren kon Een stad zo in verval Door het vele water In New Orleans Bush spreekt van een kans Alles wordt mooi herbouwd In de spookstad zonder…

Ontvlucht Zondagse eenzaamheid, slenter door de oude binnenstad Zondag de kerkdag nu een spookdag die de stad verandert in spookstad Onwennig vult men hun hoofden met flauw vertier noemt het plezier Men verdringt achter vensters de leegheid van hun alledaags bestaan Zondags stil en kil rijk verleden treurt op de Utrechts Oudegracht…