in zijn poging een snelsonnet te schrijven
is onderstaande dichter reeds gestrand
hij ligt nu met zijn voeten in het zand
en zal daar nog wel n klein tijdje blijven
ik reken op begrip en tolerantie
ook een dichter heeft wel eens vakantie…
Op het terras. Verschijnt een hagedis in het gras?
En weg! Ze wil niet weten welke soort
Iedere vorm van kennis scoort laag vandaag
Schaamte voor het verlangen naar anonieme
schoonheid een naakte man in de branding
Morgen verlaat ze dit eiland. Wat zij wilden
is voorbij. Duinen geven geen antwoord
het strand stuift, er staat een grijze zee…
Oktober. De dagen worden sneller moe
en staan met tegenzin op. Het is nog
donker hoor. Ze willen dat ik iets doe.
Voor hen. Wij samen, wakker, toch?
Of ik de kelders van de duinen weet wonen.
Of de instelling voor Gesleten Dagen. Ze willen her en der
zoetjes beter worden. Ja, maar zwijg. In haar ogen tonen
de bloemen nog steeds de glimlach…