Zij vraagt om koekjes bij
een kopje lindebloesem thee
meer hoeft het niet te zijn
haar smaak ontwikkelt zich
De zon schijnt voor haar
de zee wil haar dragen
sterren stralen en de maan
is een huis voor haar naam…
Een biscuittje bij de thee
korrel blijft in stil verlangen
aan d`r volle lippen hangen
lispelt dorsten met haar mee
lepel wordt afwezig roer
in de goudgelige stromen
die warm in het kopje dromen
zilver wervelt parelmoer
Porselein ginnegapt breekbaar
terug met vlaag melancholiek
tuimelt zwervend in bouquet
Kruimel zandt in het verzet…
Zo rond theetijd
werd er weer wat afgekletst.
De tafel van gebreken stond er nog met in het midden
een bosje rotzooi.
Stoelen rolden weer af en aan.
De spitse oren van tante Sjaan luistervinkten mee.
Oh, die roddelaarster, de soeppan kan gevuld
met ballen uit haar nek.
Rij me maar even naar buiten kind,
hier steken we niets meer op.…
361
Bezig met laden