De vleermuizen worden schaars
Ze spelen nog wat in het dove duister
Je raadt hun gepiep…
Hun zwenkende vlucht
Nipt zwichten ze voor de hindernis.
Niemand heeft in de gaten
Hoe ze een winterbed vinden
Achter een vermolmde luik
Op de vuurtoren lazen wij vreemde tekens
Kreten van verf. Kladwerk.
Buiten het bereik van ons verstand.…
Genakend uit het niets
verdoolde zadeloze
sirenisch parvenu
van klankillusies
obscuur verborgen
boventonen
eucalyptisch
zonder clair
onbespiede zelfexpressie
overwonnen huiver
aan nog geen korrel
graan ontstegen…
De vleermuizen die vliegen op mij af
de zombies verpakt in wc papier mompelen wat
ik zag Dracula met zijn rode cape
Daar zit ik dan in het spookhuis donker en alleen
Alles komt beangstend op mij af
Maar mijn geest houd mij in bedwang en hij schreeuwt wat
Over mijn eigen verdriet en pijn
Laat mij gewoon alleen zijn
Het boeit mij niet…
661
Bezig met laden