Vlinderkusje
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 
955
955voelt de wanhopige pijn
haar kleurenpracht laat
de wereld plots verstillen
maar zij, zij ziet het niet
denkt alleen aan wat was
wast haar ziel met tranen
van de afgelopen nacht
in het warm doch donkere duister
danst het toeval over haar huid
niet bij machte het te vatten
weent zij geluidloos in haar
kussen, voelt nog eenmaal
het vlinderkusje…
Bezig met laden