We waren warme zielen
verbonden in de echt
maar nooit heb ik geweten
wie ik van binnen ben
Warmte kon ik niet meer geven
noch ontvangen van mijn lief
in aanvang onkundig
van de chaos in mijn ziel
In mijn hang naar liefde
kwam het echte in gedrang
heb ik het autonome
jarenlang ontkracht
Te lang verlies geleden
vrijheid is haar naam…
Het vuur in hem
Staat op punt van doven
Sintels her en der
Liggen triestig na te stoven
Vonken onder as verborgen
Wachten op zijn levenslucht
Om opnieuw te kunnen branden
In torenhoge vlucht
Anderen vaak gekoesterd
In de hitte van zijn haard
Het eigen vuur nooit opgerakeld
Is het schemer dat hem aanstaart
Als duisternis gaat heersen…