Als m’n geest
reist door het heelal
staat in schreeuwend rood
op de vloer
rondom mij geschreven
‘Mijn lichaam is
voor even een zitzak
ik ben niet dood
begraaf me niet
dan trekt bij terugkeer
mijn dakloze geest
bij U in
en gelooft U mij
dat wilt U niet
dat betekent oorlog
onder Uw schedeldak’…
Mijn lichaam is het huis
van een reizende geest
die komt en vertrekt om
te reizen door 't heelal
vrienden die langs komen
als mijn geest afwezig is
ontmoeten 'n zielloze zitzak
dat blijkt geen probeem
ze fluisteren bij vertrek
fijn mens om mee te praten
ze horen slechts zichzelf
ik heb geen woord gezegd…
Uitgeput en uitgeblust, zit ze uiteengezakt in een zitzak,
het kost zelfs veel teveel moeite,
haar wangen tot een glimlach op te trekken,
dus ook die zijn uitgezakt, hangen als zakken naar beneden.…
In mijn zitzak keek ik zomaar wat TV
Ineens keek Verlangen met mij mee
En ergens vroeg ik: wie ben je?
Aan het ontbijt zat ik te mijmeren
Verlangen schoof zachtjes aan
En ik wilde toen spontaan eens vragen: wat ben je?…