Alle inzendingen, jaar 2002, week 41

Je zit op de grond voor het meer kijkend naar het water en de bootjes die langs varen ik zit naast je en kijk naar jou naar je vrolijke gezicht en je dansende oogjes konden we maar voor altijd zo blijven zitten jij en ik samen bij het meer want nu pas weet ik wat missen is ik mis je zo erg dat ik er soms misselijk van word en de tranen…

Nu er zoveel verdriet wordt geleden Denk je terug aan het verleden Komen dingen in die moeIlijke tijd weer omhoog wanneer je het liefst zoveel mogelijk dingen vermijdt. Je moet niet bij de tijd stil blijven staan Maar gewoon met je leven verder gaan Als je nou geen dingen vermijdt Kom je door die moeilijke tijd Als je door die tijd heen bent…

geef me vleugels om te zweven even maar, om weg te zijn om de vrijheid te beleven even te ontvluchten; werkelijkheid en pijn ik wil even leeg zijn en ervaren wat de rust van vrede is, daar dromen beleven die er nooit waren laat het me proeven, even maar ik wil de zonnestralen raken, de regen voelen op mijn huid tot de regenboog zich als een…

Soms hoop ik dat je in m'n ogen kunt lezen Hoe ik me echt voel Vooral wanneer ik mezelf niet ben En niet zeg wat ik precies bedoel Soms hoop ik dat een aanraking genoeg zegt Dat de rest er niet toe doet Dat het niet geeft als ik wat anders doe Mijn hart niet m'n liefde zomaar in je schoot leg…

Als je me stiekem ‘ns zou vragen Geheel onverwacht Hoe belangrijk je voor me bent En wat ik denk wanneer je naar me lacht Het antwoord blijf ik je schuldig Of misschien is het een beetje vaag Ook al zou ik zo graag willen antwoorden Op je belangrijke vraag Je bent een deel van mij Een groot deel van m’n leven Een kus van jou, of een knuffel…

Een striptiseuse in Almere Moest 's morgens standjes instuderen Ze vond het goed En zei: als 't moet Dan ben ik heel vroeg uit de veren…

Was het de liefde die ons samenbracht? Was het 't toeval? Was het 't lot? Waardoor wij elkaar vonden En toen weer verloren Zo snel Zo pijnlijk Zo hard…

Als je goed kijkt en een hevig met je ogen draait, Moet het mogelijk zijn om hem te kunnen zien. De meeste mensen vertellen het dan ook enigzins verfraaid, Want het echte beeld zag er onbetamelijk uit,misschien. Het word gezegd dat hij graag dwarrelt door bossen. Helemaal in z'n eentje, een beetje als een edelknaap. Iedereen probeert het raadsel…

wat maakt het uit, wat kan ik doen, mag ik zelf niet weten, wat ik aan wil doen ? wat maakt het uit, als iemand naar je staart, ik weet wat ik doe, uiteraard. wat maakt het uit, als vrienden je zo niet accepteren, want dan besef je pas, dat ze je niet waarderen. is het dan niet belangrijk, wat ik zelf ervan vind, en wat maakt het…

Slapende mensen op tv Lachende mensen op de radio Dansende mensen op straat Zingende mensen in huis Honden die praten Katten die tapdansen Computers die niet crashen Weekenden die niet voorbijgaan Foto's die niet vervagen Liefdes die niet worden verbroken Haaien die groenten eten Leeuwen die knuffelen Vredelievende mensen in Amerika…

Wil je graag laten weten Dat ik niet doe Zoals ik doe Wil je graag vertellen Dat ik niet zeg Wat ik zeg Wil je graag duidelijk maken Dat ik niet verzwijg Wat ik verzwijg Wil je graag fluisteren Dat ik niet negeer Wat ik negeer Wil je graag toeschreeuwen Dat het niet is Wat het is Ik ben zenuwachtig Ik stotter Ik wacht af…

Ze zag een kennis bij het wak. Hij pochte op z'n winterpak en zei: 'Jouw pak is dun en oud; je hebt het vast behoorlijk koud. Mijn pak zit warm, al is het guur. Je hebt ook geen benul, hoe duur.' Ze wierp hem diep tot bij de vissen, om haar kennis op te frissen. De etensbel der vissen klonk, zodat de man niet eens verdronk. Bij deze had…

Alleen bleef ik weer achter op de kade Alleen ging ik terug naar ons huis Alleen moet ik 's avonds eten Alleen ben ik drie en een halve maand thuis Waarom ben jij gaan varen Ik weet het is je plicht Je kan er niet onderuit komen Je bent het je baas verplicht Alleen sta ik onder de douche Alleen slaap ik in ons bed Alleen word ik elke…

Ik heb de maan zien huilen vannacht, want zou hij weten dat………. wij er hier zo’n puinhoop van maken en onszelf langzaamaan vergiftigen? Zou hij weten dat………. er mensen zijn, die zichzelf opblazen om maar zoveel mogelijk onschuldigen de dood in te jagen? Zou hij weten dat…….. er iedere tien seconden een kind sterft van de honger en tengevolge…

Straks gaat de zon onder En mijn stem wordt langzaam zachter Stil wordt de hemel in donkerblauw gekleurd Ik weet het wordt een lange nacht. Traag leven mijn herinneringen In het diepste van mijn ziel Verlangend naar het heden Kijk ik lachend om mij heen. Naar buiten wil ik gaan In de massa opgaan, tussen de mensen staan Nu sta ik in…

Mijn woorden Jouw leugens Mijn liefde Jouw schuld Ons leven In nevel gehuld…

snakkend wakker geworden in een zuur en stinkend bed te midden van verdampende benauwdheid hoewel ze reeds uit het zicht verdwenen is om elders nachtrust te verstoren zijn hier nog steeds haar verse natte sporen omringd met een lijntje zout blijft bedbreed uitgesmeerd de herinnering geconserveerd mijn angstdroom onverflauwd…

heel lang heb ik gezocht naar, de juiste woorden.. die zijn er niet, niet voor dit verdriet…

Als gekken rennen ze achter een bal, en lopen in de media-val. Want hoe je het ook benadert of ziet, het is geen sport maar commercie. Ze gaan er zelfs voor over lijken, als je slaagt behoor je tot de voetbalrijken. Je ruikt niet meer je eigen stank, miljoenen staan immers op de bank. Je mentaliteit die was niet pluis, menig tegenstander gaat…

ik hou zo erg van jou dat ik je zou willen opsluiten in de aller kleinste kamer zodat je bent afgeschermd van buiten ik hou zo erg van jou dus ik laat er in die kamer niemand bij ik zal je afsluiten van familie, vrienden en andere mensen maar behalve natuurlijk voor mij ik hou zo erg van jou dus in mijn wereld vol achterdocht en pijn laat…

Trager dan je blote oog loop ik door het veld dat gaandeweg verbost. Het mos een olievlek, de horizon een poort. Het standbeeld zal ik zijn van de wandelaar die ieder jaar -voor mij dus om de haverklap- een roos aan zijn voeten krijgt. Dan voorover neigend zie ik net wat rest van de steel vergaan.…

Ik staar over het water En stap er dan voorzichtig in Lucht verandert in vocht en kou bereikt mijn kin Kijk even naar mijn buddy En trek mijn flippers aan Straks verdwijnen we van de aarde Net alsof we nooit hebben bestaan Loom laat ik mij zakken Het water voert me mee Eindelijk kan ik zweven Net als de vissen in de zee…

De veiligheid is heel gewoon. De politie valt niet uit de toon. Wees niet bang en vertrouw op gemeentelijk blauw. Deze dag spande Délfts blauw de kroon.…

Waarom kijk je mij niet aan Waarom zie je mij niet staan Ik doe alles om je aandacht te trekken Maar je kijkt niet je blijft het verrekken Kan je niet even kijken Even van je vervelende gewoontes afwijken Een stekende pijn schiet door me heen Je kijkt niet, ik voel me zo alleen Ik droom van mijn hoofd in jouw handen Die gedachte voert me…

Zit al maanden te turen, wachtend, lurkend, nooit zo lekker gevoeld, ik krijg echt rare kuren, is dit wat men met liefde bedoelt? Je agenda staat heel erg vol, bij elk feest slaat mijn hart op hol, dan vraag ik me af, heel misschien, ga ik dat meisje uit m'n dromen zien... De tijd is gekomen, een lasershow verblindt mijn gezicht, meisje…

Dwaze konijnen zitten in mijn hoofd, ze graven in mijn geweten. Ik zou ze op willen eten, met frietjes en in rode wijn gestoofd.…

Zo kil, koud en alleen, kan ik me voelen de laatste tijd. De herfst kruipt in me, de duistere luchten, de koude wind. Ik weet het niet meer, wie ik ben. Alles loopt door elkaar, door elkaar gewaaid, bevroren. Waar was ik gebleven. Soms ontdooi ik weer en ontdek ik een karakter, dat soms grappig is en lief. Maar waarom nu zo kil, koud…

Bedankt voor alle dingen jij laat mij weer zingen Jij veranderde mijn leven je hebt me veel gegeven Bedankt voor iedere dag voor de gein,voor de lach voor de lol,voor het plezier je bracht weer leven hier Bedankt voor de dromen Bedankt dat je in mijn leven bent gekomen.…

Koude handen, stille nachten, warme handen, mooie nachten. Ik mis je je warmte je gezelligheid je uitstraling je.... je alles warme handen op mijn rug scherpe nageltjes die herinneringen achterlaten bekende adem een bevriezende muur ik kan je niet aanraken ik voel je niet ik zie je niet ik weet alleen dat je van me houdt…

Jammer dat ik je verjaardag missen moet Een vogelvlucht ver ben je van mij Ik kan hier weggestuurd worden op staande voet Maar dat maakt je niet blij Op afstand zal ik bij je zijn Jouw bloed stroomt in mijn aderen Ons hart is één en altijd één Hechter dan de cohesie van 2 stoffen…