Alle inzendingen over marianne

de zon verwarmt mijn gezicht moe en leeg leg ik mijn hoofd neer op het papier in de hoop dat de woorden vanzelf zullen verschijnen de warmte brengt me in een trance in de veronderstelling dat dit alles ooit wel goed zal komen distantieer ik me van alles schakel licht en geluid uit om even te kunnen verpozen in de duistere wereld…

MOE GESTREDEN moe gestreden veel geleden gevallen en weer opgestaan wankelend en onzeker ga ik door het leven samen, soms alleen geliefd, verlaten omarmd, verstoten zoek ik de weg die bij mij past…

WOEST gister heb ik mijn woede geuit ik heb alles van me af geschreven tranen met tuiten gehuild in verwarring achtergebleven bij het schrijven merkte ik wat ik nog steeds niet had verwerkt wat ik allemaal had opgekropt dingen die ik nooit heb opgemerkt nu zit ik hier alleen verward, verdrietig en vol schuld maar het moest eruit het…

het idee is nog ver maar het beweegt het voelt nog klein en koud wat het nodig heeft is kleur dan wordt het een beeld misschien zelfs een mooi geheel de afstand wordt kleiner een beetje warm ook het blijft heel eenvoudig maar dat vind ik mooi het ijs is gebroken de afstand verdwijnt het idee krijgt leven ik kan het omarmen het is van…

BELOFTE ze worden vaak gedaan geven hoop en licht in de duisternis worden geloofd ook al blijken ze loos maar nauwelijks nagekomen maken schuld soms zelfs boos stranden in vervlogen dromen telkens weer…

haasten, haasten rennen, rennen vlug, vlug 's morgens heen en 's avonds terug haasten, haasten rennen, rennen wat een verkeer 's morgens file en 's avonds weer haasten, haasten rennen, rennen o, wat een stress 's morgens half zeven en 's avonds half zes haasten, haasten rennen, rennen gut, wat ben ik moe 's morgens ogen open…

TIJD tijd is als water krachtig, transparant tijd is als vuur machtig, dominant tijd is als vrijheid ongrijpbaar, beperkt tijd is als een bloem fleurig, verwelkt tijd is als licht helder, pijlsnel tijd is als het leven oneindig, een spel…

Ik kan uren liggen drijven op jouw zee van warmte me mee laten voeren op het ritme van jouw stroom Ik wil me baden in de frisheid van jouw lach en verdrinken in de diepte van jouw ogen ik laat je binnen in mijn zoekend hart dolend van verlangen om jou te zullen vinden Dus kom dichterbij me ... zodat we samen drijven, baden en…

Lopend in de regen zonder enig doel vraag ik me af of de zon me zou verlichten als ik haar daarom vroeg…

Wat trouwen nu precies betekent is een veelgestelde vraag het antwoord lijkt vanzelfsprekend maar blijft in veel gevallen vaag Alles draait vaak om die ene dag maar die duurt slechts even zoals je dadelijk zelf ervaren mag is trouwen de start van een nieuw leven Je vormt nu samen een paar, Jansen, mevrouw en meneer het lijkt nog allemaal…

Toen ik je zag was ik verloren dikke neus, grote oren en een lieve lach Daar stond je dan met hele grote ogen die nauwelijks bewogen als een houterige man Wat ik ernorm begeerde was je hoofd als een ballon roodverbrand door de zon dat me intrigeerde Ik ben gevallen voor je benen lang en enigzins stijf verbonden aan je lijf en aan…

Een druppel voor jou Wil je nog meer? Volgens mij niet Niet meer Meer niet. Je wist toch wel dat ik van je hield? Je was mijn vriend! ‘T leven is niet mooi maar moest het nou zo? Een druppel verdriet Ik kan het niet meer Meer niet Het voelt zo zwaar, zo zwaar, alleen. Ik wil niet meer verder zonder jou om me heen Denk niet aan jou…

Jij kwam in mijn leven bij dag en bij nacht je laat me liefde beleven totaal onverwacht ik voel me dichtbij jou zelfs als jij afwezig bent voel ik me meis en tevens vrouw dat heb ik lang niet meer gekend alles wordt voller van kleur en mijn passen worden licht jij opent voor mij een deur zodat de zon schijnt op mijn gezicht mijn gevoel…

voelbaar naakt sta ik in de ruimte en kijk naar de man die voor me staat ik herken hem uit de sprookjes, die mijn moeder vroeger voorlas enge verhalen die altijd op een bloeddorstige manier eindigden en waar ik steeds naar verlangde net zoals ik nu verlang naar de man, die op het punt staat om me op te eten hij kleedt me uit met zijn…

ik wil je warmte bij me voelen kruip even dicht tegen je aan om door je haar te kunnen woelen voor ik naar huis zal moeten gaan ik hoor je plots zachtjes hijgen korte kreunen in mijn nek om vervolgens maar te zwijgen want jouw adem maakt me gek ik open eerst je zwarte hemd kleine knoopjes, oh zo vele waarna mijn handen ongeremd jouw lichaam…

wat voor type man ben jij? vroeg ik laatst een leuke vent en weet je wat hij daarop zei het antwoord is echt ongekend van Rambo heb ik de spieren en de looks van Hugh Grant van B. Bommel de manieren maar dat had je wel herkend deuren houd ik voor je open serveer thee bij het ontbijt zal diamanten voor je kopen behandel je met waardigheid…

mijn tranen smaken bitter al houd ik meer van zoet mijn huid alsmaar witter de liefde doodgebloed aan droefenis bezweken de lucht ziet enkel zwart jouw vlijmscherpe steken doorboren heel mijn hart toch wil ik niet verdwalen in een spinnenweb van pijn ik zou veel liever stralen en een zonnebloempje zijn…

rotte appels dorre takken onder herfstig bladerdek nieuwe noten doodgevallen in natte aarde bij het hek vele kleuren kiezelstenen roggebrood met katenspek keukentafel vogelkooi en aan humor geen gebrek bergen sla rode rozen ouderwets cassettedeck langgeleden nooit vergeten warme deken stapelgek…

geen bloed voelen stromen zo bleek als vaal katoen mijn bed niet uit te komen geen fut om iets te doen volledig hol van binnen als een lege batterij soms even buiten zinnen de wanhoop heel nabij mijn passen voelen zwaar het eten smaakt me flauw ik leef als een kluizenaar de wereld kleurt zo grauw ik wil niet langer lijden dit doet…

lichte schreden passen traag vele treden herfstig Praag stenen zerken oud papier meesterwerken Pilzner bier stromend water Karelsbrug straattheater heuvelrug schrijversstad barok muziek bakermat melancholiek vervlogen dromen strijdtoneel thuisgekomen zacht fluweel…

hoekige golven in robijnrood water deinen op het ritme van vergeten dromen het zwart van mijn onbezielde ogen in groot contrast met de witte schuimkoppen die als afgebeten negerzoenen op hongerige zee drijven mijn huid kleurt zonnegeel als ik drink uit oceanen in het kostbare zoute nat proef ik de bitterheid van mijn sinaasappelvel, dat…

op de plek waar wij vroeger samen speelden staat nog altijd de grote oude eik in herfstig bladerdek zoek ik naar herinneringen die jij en ik hier achterlieten vandaag raap ik gevallen blaren, waarvan kleuren verbleekt door de zon, waarvan kleuren verwaterd door de tijd met beide armen vol loop ik langzaam om de boom mijn passen worden…

ogen stralen dwalen langzaam over wit papier waar gedachten verhalen vertellen oude historie in stil verlangen weer ontwaakt uit 100 jaar slapen een sprookje van 1001 nachten breekt de muur die onverwoestbaar had geleken woorden komen tot leven dansen op de tijd en vullen de leegte die jij achterliet…

verlangen kent geen grenzen spreekt in liefde elke taal meer dan ik kan wensen beleef ik haar verhaal in gedachten verzonken aandacht voor jouw lach met passie gedronken toen ik jou gister zag het liefst had ik gezegd jij bent Hans, is het waar? een arm om je heen gelegd mijn handen door jouw haar maar voor woorden te verlegen op…

dikke blubberbillen in een veel te strakke broek waggelen op worstbeentjes alsmaar weer op zoek naar vette gele frieten met een klodder mayonaise om vervolgens als slachtoffer van deze malaise iedere woensdagochtend altijd stipt op tijd aan de diëtist te vragen: en ben ik al wat kwijt? het antwoord is natuurlijk vooraf al bekend diëten werken…

ik ken je pas heel even of eigenlijk nog niet het klinkt wat overdreven hoop dat jij mij ook ziet al zijn we heel verschillend toch spook je door mijn hoofd ik ben dan ook welwillend als door jouw mail verdoofd ik luister naar je woord al is er geen geluid mijn liefde aangeboord ga daar nu maar van uit ik wil van je houden maar niet…

mijn buurman is bejaard dat valt niet te ontkennen maar aan zijn valse baard moet ik nog even wennen ik schrok me laatst echt dood weet je wat er was gebeurd zijn baard zag plotseling rood was met henna ingekleurd wat heb je toch gedaan volgens mij ben je dement er is vast iets fout gegaan dit is meer dan ongekend maak je nou maar…

een kakafonie aan kleuren maakt stilte hoorbaar laat schone schijn verdampen in de ziel van verlichting waar zij dansend op de einder schittert in de schaduw…

totaal gespleten immense pijn ik was vergeten wat het is om alleen te zijn koude nacht van binnen leeg niemand wacht groot gemis en jij die zweeg woorden stil mijn hart verscheurd ijzig kil vol droefenis na wat is gebeurd jij bleef maar liegen was steeds ontrouw opnieuw bedriegen ontsteltenis en geen berouw verloren dromen…

de tijd kruipt heel langzaam aan mij voorbij iedere dag spiegel ik mezelf in jouw buitenkant het duurt soms even voordat ik weer besef dat wachten nu echt geen enkele zin meer heeft de diepe wallen onder mijn vermoeide ogen weerspiegelen de pijn die jij hier ooit achterliet zonder veel woorden trok jij de deur achter je dicht om…