Adresseer dan onze fors met een tesk,
daar mennedsjen ze graag je risk.
Ja, ik geef toe, 't klinkt Pantagruelesk.
Wie vreemde talen niet beheerst
is in zijn eigen het hardleerst.…
In stilte huil ik binnentranen
zij sijpelen één voor één
door de aders van mijn leven
tot aan de aorta-steen
Een zakdoekje is niet voorhanden
dan maar een grote witte envelop
opvangen wil ik ze en verzenden
met een pokerface als postzegel erop
Niemand zit echter te wachten
op mijn tranen noch mijn verdriet
dan maar adresseren aan mijzelf…