Ik, Vladimir gooi alle grenzen dicht
Geen groente, fruit of vlees komt er naar binnen
Die schurkenstaten moeten zich bezinnen
Ze denken zeker dat ik voor hun boycot zwicht
Misschien moet ik de wereld annexeren
Dan hoef ik nooit meer iets te importeren…
Beperkte geest
Vol eigen trots
IJdel in woorden
Je maakt dat ik kots
Simpele ziel
Koppig en leeg
Je verdiend zoveel minder
Dan dat wat je kreeg
Ik verwerp het respect
En minacht jouw zijn
En geef je terug
De ruzie en pijn
Je noemt mij naïef
Dat mag je annexeren
Dat was ik ook zeker
Door jou te respecteren…
de tentakels van het verleden
houden mij in een ijzeren greep
nu eens probeer ik mij voorzichtig
los te maken dan weer met bruut
geweld niets helpt geboeid zie ik
het heden van gedaante veranderen
langzaam maar zeker toekomst
annexerend grijnzend mijn verweer
gadeslaand het verleden dwingend
het hof makend mij degraderend
tot de bekende…
"Sinds mij het ambt werd aangereikt
van dienaar zijner majesteit
hield nog geen halve waarheid stand
Van vroeger uit de tweede hand
over de grootmacht van een land
"tot annexeren graag bereid"...
...kaleidoscoop van eigen hand.
Mij rest dus geen apologie,
geen half debat of woordgevecht...…