mijn eerste pop
behoed in de kelder
tot in de hoekkast
leeft nu naast een koek
In een kinderhand
taal spreekt
zonder hapering
in tijd en relatie
die in rolstoel
een leuk ritje maakt
schillen en appelsien
verdeelt in partjes
sap dat langs vingertjes
kittelig aan mijn kin
als geboren gave zorg delen
ze pakt haar zindelijkheid op…
Charles Baudelaire had gezwellen toen hij stierf,
groot als appelsienen en ik weet te koesteren.
Die onvermoede dag in Hyde Park, weet je dat nog ?
De Serpentine die floreerde en de Engelsen die zo druk waren,
Wij namen High Tea en jouw naam was Véronique.…
544
Bezig met laden