ja-knikken neemt zij mij bij de hand
trekt mij uit bed, mamma mag blijven slapen
Straks als ons hoofd helder gewandeld is
gaan we haar met een ontbijt verrassen
Engel in die oggend
Soggens klop sy aan my kop
vra of ek tuis is en nog steeds van haar hou
Op my ja-knik neem sy my aan die hand
trek my uit die bed, mamma mag bly slaap
Binnekort…
Binnekort krijgt ze haar eigen grote bed, en zo hoort het ook te zijn
Ik zal haar dan wel missen, dat doet toch een beetje pijn
Dat kleine meisje is niet klein meer, ze is zo snel alweer zo groot
en soms mag ze nog even tussen ons in, maar eigenlijk alleen in "nood"…