en vervoeren
En stuurt zijn hand zich
Door de streken over het gebroken wit
Dat in onschuld het linnen bezit
Hij breekt het wit,
Laat het onvoorspelbaar sturende pigment
Met streken op het linnen spreken
Tot het leven wekt
Het strijklicht bedekt
En wrijft en spreidt
Over ongetemde wolken tot ze kolken
En uiteenstuiven in een woest begin
Bovenin…
Mijn lieve vrouw in een
lijkwagen
onderin
en ik bovenin in de
ferrie, een
verschrikkelijk moment, met
tranen de nacht in.
Het is ongelooflijk dat je
dit als mens
overkomt.
In Athene scheidden
onze wegen,
mijn vrouw moest naar
een mortuarium
voor een autopsie.…
73
Bezig met laden