zij heeft wat vrienden aangeschaft,
een doos vol met port
een warme slaapmuts
met vijftig tinten vrij donker grijs
en een zalige
uit de kluiten gewassen
wilde bras
zo eentje voor op het nachtkastje!…
Peut-être cela n'aurait pas fait aussi mal,
si j'avais su,
que tu partais,
si j'avais pu,
te dire au revoir,
une dernière fois,
te serrer dans mes bras.…
soms denk ik aan die boom
de wilg in de kromming van de laan
uitgeschoten, een wilde bras
zie hem nog staan, zonder schroom
te getuigen van zijn eigenheid
een valse noot op de oprit met
aan beide kanten de fiere heersers
stamhouders in eiken, getuigend
van de rechte weg, nimmer uit het lood
het herinnert aan de tijd van licht
waarin de grens…